စာ ကဗ်ာႏွင့္ မွတ္စုမွတ္ရာမ်ားသို ့ ♣ က်ေနာ့္ ရဲ့ စာမ်က္ႏွာက ၾကိဳဆိုေနပါတယ္: 10/01/2011 - 11/01/2011

Monday, October 24, 2011

♣ ေလးေထာင့္ မက် တက် အကၡရာမ်ား.......






ဦးတည္ခ်က္အတိုင္းေလ်ာက္လာရတာလည္း
တစ္ခါတစ္ရံ ၿငီးေငြ ့ဖြယ္အတိရွိလွပါတယ္......

ခင္ဗ်ား မေမးပဲ
က်ေနာ္ ဘာမွ မေၿပာခ်င္ေတာ့ဘူးဗ်ာ.....

အသစ္ေတြ ေၿပာင္းလဲလာတိုင္း

အေဟာင္းတိုင္းကိုေတာ့ မေမ့ရက္တဲ့အသိရွိရွိ 
ငါလြမ္းတတ္ခဲ့ေလၿပီ......

မတ္ၾကည့္တယ္
ရပ္ၾကည့္တယ္
ထၾကည့္တယ္
ထိုင္ေနတယ္
လုပ္ေနတယ္
မလုပ္(ေသး)ေတာ့ဘူး

ေအာင္ၿမင္မွဳဆိုေသာ အတိုင္းအတာကို

ငါ့အဘိဓာန္မွာေရးခြင့္မရွိေသးဘူး
တစ္ေနရာထဲကေနမွ အကုန္ၿမင္ရတာကို ငါသိလာတယ္
သတိ ေနာက္မွာက ငါတို့နဲ့နီးေသာ ေသၿခင္းတရားလား?

မထူးဆန္းပါဘူး
 မထူးဆန္းဘူး
ဘာမွ မထူးဆန္းဘူး
ကမာၻဦးက ရည္းစားစာ
အာဒံ ဧ၀

ေကာင္မေလး အားလံုးကိုခ်စ္ပစ္ဖို့လည္း 
ငါ မၿဖစ္ႏိုင္ေသးဘူး

images တိုင္းမွာ ပံုရိပ္ေတြ
မၿမင္ရႏိုင္ဘူး
ဥၾသဆြဲတိုင္း
ရထားထြက္ခြင့္မရတာကေရာ
ဘာသေဘာတရားလဲ?
သတ္ပံုတိုင္းမွာေရာ

အမွန္တရားေတြ ရွိၾကရဲ့လားဗ်?
အေမွာင္တကာ့ အေမွာင္မွာ
ဘယ္အရာကအေမွာင္ဆံုးလဲ?

 ငါ့ခရစ္စမတ္( christmas ) သစ္ပင္မွာ
ဘယ္သူမွ မီးလံုးေတြ
လာမခ်ိတ္ဆြဲၾကနဲ့
new year 2012 ကိုေတာ့
ငါမေမွ်ာ္ပဲ ၾကိဳဆိုေနေပးမယ္

 ၿမားမသံုး ေလးမပစ္ခဲ့ေသာ
ငါ့စစ္ဆင္ေရးကလည္း
ေနာက္သမိုင္းစာမ်က္ႏွာအတြက္
  ေသြးတစ္စက္ၿဖစ္ခဲ့ၿပီ....။

Thursday, October 20, 2011

♣ရာစုသစ္ သုခမိန္ေပါင္ခ်ိန္ ( ၿပည့္သူ ့တရားရွင္ )





ပြဲလန့္ေနတုန္း
ဖ်ာခင္းတာဟာ
စူးစမ္းဆင္ၿခင္ဥာဏ္မရွိေသာ ယုန္သူငယ္လို
တစ္ေတာလံုးဆူေ၀ေအာင္ေၿပးရၿခင္းကို နမူနာယူသင့္တဲ့
ဥပမာတစ္ခုနဲ့ အလားသ႑န္တူေနတယ္

ကိုရီးယားကားနဲ့ (ကင္ခ်ီ)အသားကင္တုတ္ထိုးကိုေတာ့
အားနာမိပါရဲ့
SEA - ME - WE ေရေအာက္ cable ၾကိဳး
ၿပဳၿပင္ေနတာခုထိမၿပီးေသးဘူးလား?
က်ေနာ္ကေတာ့ ၿဖတ္ေၿပးခ်င္ေနၿပီ
m e s s a g e s ေ တ ြ က ိ ု ေ လ .....................
သုခမိန္လက္သစ္(သို့) က်ေနာ့္ဇာတ္လိုက္ကေတာ့
၀ူရွဴး ကြန္ဖူး ဗန္တို ဗန္ရွည္ ေတြတိုက္ကြက္ေတြကို မသံုးဘူးဗ်
တိုက္ကြမ္ဒို ကရာေတး ဂ်ဴဒိုေတြကိုလည္း
ေရာဂက်င့္စဥ္အဆင့္ေလာက္ပဲ
ေလ့က်င့္ေပးထားပါတယ္
၀ယ္...... ၀ူ...........လို့ေတာ့
မလုပ္ၾကနဲ့
ရွဲ ရွဲ လို့ေၿပာတာလည္း
က်ေနာ္နားမလည္ပါဘူး
ေလေပၚမွာလည္း မေၿပးဘူး
ေရေပၚမွာလည္း မခုန္ဘူး
ပင္လယ္ေရ ဘယ္မခန္း
မေထြးအမိဖမ္းေၾကး ပုဒ္မကို ကိုင္ေဆာင္ထားတယ္
Democracy မွာက
စည္းကမ္းေတြက နဂိုကတည္းက ပါရွိၿပီးသား အရူးေတြရဲ့
တစ္ေဒၚလာေတာ့ ပိုသာလိုက္မယ္ က်ေနာ္.......အဟဲ
က်ေနာ္ မရယ္တတ္ေသးဘူးေနာ္
ေခါင္းတစ္ရာသားကို စားပါ
တစ္ေန့ပုဆိုးသံုးခါလွည့္၀တ္ပါ
အိမ္ေနာက္ေဖး ေစ်းဆိုင္တည္ပါ
က်ေနာ္ကေတာ့
အေရၿပားဖံုးရံု၀တ္တယ္
တစ္၀မ္း၀ရံုေလာက္ပဲ စားပါတယ္
ဘာတရားက်စရာ ထပ္ရွိသးလဲ
ေန့တိုင္း( မေသမခ်င္း) စဥ္းစားသြားမယ္
ေမးပါမ်ားစကားရ
သြားပါမ်ားခရီးေရာက္
မအိပ္မေန အသက္ရွည္ေစေသာ္၀္ ( နဂါးႏိုင္မင္းသား - ေပါက္က်ိဳင္း ရာဇ၀င္ )
ပညာရွိ သတိၿဖစ္ခဲ ဆိုပဲ
က်ေနာ္ကေတာ့
ေမ့တတ္သလို မွတ္ဥာဏ္က်လည္း
မေကာင္းၿပန္ဘူး
တစ္ေန့တစ္လံ ပုဂံ ဘယ္မွ မေၿပးဘူး
ကမာၻၾကီး အရည္ေပ်ာ္က်တဲ့ေန့ေတာ့
အေငြ ့ေလာက္ေတာ့ ေတြ ့ရမွာပါ
စိတ္ခ်...........။

Tuesday, October 18, 2011

♣ Masterpiece ( ခ ) လက္ရာေၿမာက္ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ ကြယ္လြန္အနိစၥေရာက္ၿခင္း....



ေထာင့္ခ်ိဳးမရွိေသာ
ၾတိဂံတိုင္းရဲ့ အမွတ္တစ္ခုရဲ့ အနားတိုင္းဟာ
ယိုင္ညႊန္းကိန္းတစ္ခုကိုၿဖတ္သြားတိုင္းၿဖတ္သြာတိုင္း
မ်ဥ္းေၿဖာင့္တစ္ေၾကာင္း အၿဖစ္
ပံုစံေၿပာင္းေပးသြားၾကတယ္

အမွတ္တစ္ခုကို
ဗဟိုၿပဳၿပီး မ်ဥ္းေၿဖာင့္တစ္ေၾကာင္း
တစ္ပတ္ၿပည့္ေအာင္ ဆြဲသားတိုင္းလည္း
စက္၀ိုင္းမၿဖစ္ေစရဘူး

ေနာက္ ကိန္းဂဏန္းေတြနဲ့
မတြက္ခ်က္ရတာကို
ပုစာၦတိုင္းမွာ ပံုေသနည္းအၿဖစ္ သံုးေပးရမယ္
အေပါင္းအႏုတ္အေၿမွာက္အစားေတြ
မသိေစရဘူး

' M A T H E M A T I C S ' is not a number of number
ငါ့သီအိုရီကို ငါ့ကဗ်ာမွာပဲ
ယူသံုးေပးၾကပါ
ဘာသာစကားအခက္အခဲအတြက္ေတာ့
ဘာမွ မပူၾကနဲ့

သင္ခန္းစာေတြမရွိဘူး
Practical ေတြ လက္ေတြ ့မလုပ္ရဘူး
Lecture Room ေတြမပါဘူး
Library ေတြမလိုအပ္ခဲ့ဘူး

သစ္ပုပ္ပင္လည္းစိုက္မထားဘူး
ဂ်ပ္ဆင္ထက္မွာ ေတးလိပ္ၿပာေတြ မနားရဘူး
ကံ့ေကာ္ေတြ မပြင့္ရဘူး စိန္ပန္းလည္း မဖူးရဘူး
လြယ္အိတ္မပါေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားသာ
တက္ခြင့္ရေသာ University ရဲ့ စည္းကမ္းကိုလည္း
တင္းက်ပ္မထားေပးေစရဘူး

ပါေမာကၡရဲ့ အၾကည့္ေတြမွာ မ်က္လံုးေတြ မရွိရဘူး
ေမးခြန္းတိုင္းရဲ့ အေၿဖတိုင္းေပးစရာမလိုဘူး
----------------------------------------------
-----------------------------------------------
ငါ့တကၠသိုလ္ကဘြဲ ့ကို ငါကိုယ္တိုင္
ငါ့အား ႏွင္းအပ္ေပးခဲ့တယ္...................။

မွတ္ခ်က္။ ။ ေရာက္ခဲ့ဖူးေသာ တစ္ခ်ိန္က စာ (ပညာမသင္ေသာ) တကၠသိုလ္သို ့ //

♣ လေရာင္ၿဖင့္ အလင္းဆြတ္ပ်ံ ့ေစခဲ့ေသာ ညခ်မ္းမ်ားသို ့....//




ခေရာင္းလမ္းအတြက္

ဆူးခင္းထားေသာ
ညနက္နက္ ႏွင္းဆီဆူးခက္ေတြက
ငါ့ကို ေပြ ့ဖက္အနမ္းနဲ့
ႏွစ္သိမ့္ေပးခဲ့ၾကပါတယ္ ညေန.........
ေၿမပံုေပၚကေန့စြဲေတြလည္း
အပိုင္းပိုင္း က်ိဳးၿပတ္ခဲ့တယ္
အေရာင္ေတြနဲ့ ေဆးၿခယ္ၿခင္းတရားကိုလည္း
ဘ၀အတြက္ ေမ့ေဆးအၿဖစ္ ငါယူသံုးခဲ့တယ္

တစ္ခါတစ္ရံမွာေတာ့.......
ငါေၿပာခဲ့ေသာ
ငါ့စကားလံုးေတြနဲ့ ငါဆန့္က်င္ဘက္လားရာကို
ဦးတည္ ခရီးထြက္တတ္ပါတယ္


digital ေတြ analog စနစ္ေတြေၾကာင့္

3d ပန္းခ်ီကားလည္း
ရုပ္လံုးမၾကြေတာ့ဘူး

ကိႏၵရီ ကိႏၵရာအတြက္ေတာ့

ႏွစ္တစ္ရာ calendar ေလးေပးၿပီး
အလြမ္းေၿဖခိုင္းခဲ့တယ္

internet ေပၚမွာ ကဗ်ာေရးၾကသူအားလံုးကိုေတာ့

က်ေနာ္ေလးစားအပ္တယ္......

ဆက္ေရးတိုင္း မဆံုးႏိုင္ေသာ

ကဗ်ာေတြကိုေတာ့
ခ်စ္သူအတြက္
ငါမဖြဲ ့အပ္ေတာ့ဘူး.....

စကၡဳအလင္းေၾကာင့္ပဲ
ငါ့မ်က္လံုးေတြကို

ငါကိုယ္တိုင္ ထိုးေဖာက္ပစ္ခ်င္ေနၿပီ

အာရံု ေၿခာက္ပါးေၾကာင့္လည္း
ကိ္ေလသာတို့ မခ်ဳပ္ၿငိမ္းခဲ့ရာ
ေတြးေခၚစရာဦးေႏွာက္ေၾကာင့္လည္း
ႏွလံုးေသြးေၾကာတို့ ေၿပာင္းၿပန္စီးဆင္းေစခဲ့တယ္

နိဂံုးဆိုတာလည္း

အဆံုးသတ္မမွားဖို့ သတိေပးေနသာ
အခ်က္ၿပ ေဆာင္ပုဒ္တစ္ခုပါပဲ
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ နိဒါန္းအတြက္လည္း
စဦးေပးဆပ္မွဳၿဖစ္ေသာ ပဏာမလုပ္ရပ္ေတြက အေရးၾကီးေနၿပန္ေရာ.......။

Friday, October 14, 2011

♣ Expensive (ခ) ေစ်းၾကီးေသာ Adjective နာမ၀ိေသသနမ်ားအေၾကာင္း.....


စည္းကမ္း မရွိတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး
အဖ်က္ သေဘာလည္း မေဆာင္ခ်င္ဘူး
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ငါ့ဒႆနဟာ
ငါ့အတြက္ အေရးၾကီးတယ္
ေခြ်းထြက္မ်ားမွ ေသြးထြက္နည္းေစရမယ္
ဘ၀ပုစာၦတိုင္းကို
ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလးပဲ ငါ ကိုင္တြယ္ခဲ့တယ္
ငါ ဥာဏ္လည္းမေကာင္းပါဘူး
Ovatine ေတာ့ေသာက္တာပါပဲ
ပန္းခ်ီဆရာတစ္ေယာက္
လမ္းေပၚလဲက်ေနတယ္
သူ့ကို ဘယ္သူေတြက
တြဲေခၚေပးၾကမွာလဲ?
ဒါမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ လူေတြ......
............................
...................
ငါ့ ေမာ္ဒန္ကဗ်ာက သီခ်င္းေတြလို
သံစဥ္တပ္မထားေတာ့
ဘယ္သူပဲၿဖစ္ၿဖစ္
ဖတ္လို့ေတာ့ေကာင္းမယ္မထင္ပါဘူး
အားလံုးအတြက္ေတာ့
ငါ ခ်န္ခဲ့တာပါပဲ
အသက္လိုခ်စ္ခဲ့ၿခင္းအတြက္
ငါ့ကို မုန္းမေပးၾကစမ္းပါနဲ့
စစ္ခင္းၿပိဳင္ဆိုင္မွဳအတြက္
ဘာ တံတိုင္းမွ ငါၿခားနားမထားခ်င္ဘူး
လြတ္လပ္ၿခင္းအတြက္
အေတြးအေခၚေတြကို ေပးဆပ္ခဲ့တယ္
ခ်စ္ၿခင္းတရားအတြက္
အရာရာတိုင္းကိုရင္ဆိုင္ၿဖတ္သန္းခဲ့တယ္
အမိန့္ေပးၿပီးမွ ေတာင္းပန္တတ္တဲ့
လူေတြရဲ့ သေဘာကိုေတာ့
က်ေနာ္ မႏွစ္ၿခိဳက္တတ္ခဲ့ဘူး
''ေစလိုရာေစ'' ရေလာက္ေအာင္ေတာ့
က်ေနာ္လည္း မေပ်ာ့ညံ့ခဲ့ပါဘူး
အရိုးမရွိတဲ့လွ်ာကို
အၿပစ္ဖြဲ ့ေနဖို့မလိုပါဘူး
ခင္ဗ်ားတို့ က်ေနာ္တို့ ပါးစပ္ေပါက္အတြက္
သမုဒၵရာ ၀မ္းတစ္ထြာဆိုတာကိုပဲ
ေန့စဥ္ထည့္တြက္ေပးဖို့ အဓိကက်တာပါ
ငါ့လို ေၿပာတတ္ဖို့ကိုေတာ့
ငါလုပ္သလို လိုက္လုပ္ၾကည့္ဖို့ေတာ့လိုမယ္ထင္တယ္
လြယ္လြယ္ရခဲ့ေသာအရာမွန္သမွ်
သုည ေလာက္ေတာင္ တန္ဖိုးမထားတတ္ပါဘူး
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္
ခင္ဗ်ားတို့လိုခ်င္ေသာ
က်ေနာ့္ ႏွလံုးသားတစ္စံုကိုေတာ့
အနဂ ၣအနႏ ၱထက္ ေစ်းၾကီးေပးေရာင္းမယ္
ဆံုးၿဖတ္ထားပါတယ္....။

မွတ္ခ်က္။ ။ၿပထားေသာ ေကာင္မေလးပံုမွာ
sexy လံုး၀မရည္ရြယ္ပါ ေမာ္ဒန္ပန္းခ်ီ သေဘာကို ၿပသထားၿခင္းသာ ၿဖစ္ပါသည္။

Thursday, October 13, 2011

♣ ပိုက္ဆံရွိေသးလား?


က်ပ္က်ပ္ရပ္ရပ္ (ခ်ပ္)၀တ္လိုက္ရေသာ 


ေဒၚလာအက်ၤ ီတစ္ထည္အေၾကာင္း
ကေတာ့ ေငြမက္တဲ့ မိန္းမေတြ အတြက္ပါ

အတၱဂုဏ္ေၾကာင့္ ေမာက္မာ
ေဒါသရမၼက္ေၾကာင့္ တဏွာဆိုတာကို
ေလာဘနဲ့ တိုက္စားပစ္ေသးတယ္
ပိုက္ဆံရွိတာ နဲ့ပဲအရာအားလံုးကို
ကိုင္ေပါက္ခ်င္ၾကတဲ့ေလာကအေၾကာင္း
ငါလည္း စိတ္မနာႏိုင္ေသးဘူး

မာနကေတာ့ က်ေနာ့္မွာလည္းရွိတာပါပဲ
အမ်ားၾကီးေတာင္ ခင္ဗ်ားတို့ထက္
ပိုႏိုင္ေနပါေသးတယ္...

မ႑ပ္တိုင္တက္မၿပပါေနစရာမလိုပါဘူးဗ်ာ
က်ေနာ္လည္း တရားသူၾကီးတစ္ေယာက္ေလာက္ သိတတ္ပါတယ္
လိုလိုမယ္မယ္ ကိုယ္က်င့္တရားဆိုတာေလာက္ကိုေတာ့
သိကၡာနဲ့ တိုင္းတာဆံုးၿဖတ္ေပးလို့ရပါတယ္

တန္ဖိုးၿဖတ္လို့မရႏိုင္တဲ့အရာေတြမွာ
ဘယ္အရာေတြက ထိပ္ဆံုကေနရာယူေနၾကတာလဲ?
ကားေစ်းကြက္ အိမ္ၿခံေၿမေစ်းကြက္ေတြလားဗ်?
ေနာက္ ကမာၻစီးပြားေရး ေစ်းကြက္လား?

မသိဘူးဗ်ာ
ဘာမွမသိဘူး.................
ၿမန္မာ cartoon animation ေလာကနဲ့ video editing ေလာက
က်ယ္ၿပန့္ပါေစ
'' ၿမန္မာ့အားကစား ကမာၻကိုလႊမ္းရမည္ ''
ေဆာင္ပုဒ္ပဲ အမွတ္တရ က်န္ခဲ့ေတာ့တယ္
united ေတြေပါင္းရံုးထားေသာ myanmar national league ေတာ့
က်ေနာ္လည္းမၾကည့္ၿဖစ္ဘူး


ေသာက္လက္စေဆးလိပ္ေတြက
ဦးေႏွာက္ကေန မီးခိုးထြက္ၾကတယ္
(ပ်င္း)ရင္ေတာ့ ေရမေရာနဲ့ေတာ့
soda လည္း မစားနဲ့ေတာ့
ဘီယာ အရက္ေၾကာင့္ ဘ၀မပ်က္ေလာက္ပါဘူး
ရင္ထဲမွာ ပူဆင္းသြားေသာ အရသာကို
ေရခဲမရိုက္ပဲသာ မ်ိဳခ်လိုက္ေတာ့
က်ေနာ္ကေတာ့ ေရ ေသာက္ၿပီးလည္း
မူးလို့ရပါတယ္ဗ်ာ

အသည္းတစ္ၿခမ္းအတြက္
ခင္ဗ်ားတို့ မလြမ္းတတ္ဘူးဆိုရင္ေပါ့

သကၠရာဇ္ကို ၾကည့္ေနစရာမလိုေတာ့ပါဘူး
AD 3000 ဟာ
လူတန္းစားအားလံုး တေၿပးညီႏိုင္တဲ့
အခြင့္အေရးေတြ အမ်ားၾကီးေပးပါလိမ့္မယ္
ေစာင့္ေနစရာ မလိုပါဘူး
က်ေနာ္နဲ့အတူူူူုူ
အေရာက္လွမ္းၾကတာေပါ့

က်ေနာ္လည္း ေဒၚလာနဲ့တူတာေတြကိုစုၿပီး
ေဒၚလာစားသံုးၿခင္း အရသာကို ပံုေဖာ္ၾကည့္ခ်င္ပါေသးတယ္
လူသားအားလံုး အလုပ္လက္မဲ့ မၿဖစ္ေစေရးနဲ့
လူတစ္ေယာက္ရဲ့ တစ္ေန့တာ လိုအပ္ခ်က္( budget) ကိုေတာ့
အိုဘာမားလည္း ထည့္တြက္သင့္တာပဲေလ
ေဒၚစုကိုေတာ့ ခုအေနအထားမွာ
က်ေနာ္ ဘာမွ မေၿပာလိုေသးပါဘူး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပန္းခင္းထဲကအေမ့ကို
သားတို့ လက္ကမ္းၾကိဳဆိုေနပါတယ္
အာဃာတနဲ့ အမုန္းတရားအားလံုးကို
unity မွာေခ်ေဖ်ာက္ ပစ္လိုက္ၾကစို့
Democracy နဲ့ လြတ္လပ္ၿခင္းမွ်တၿခင္းတရားကိုေတာ့
တိုင္းရင္းသားတိုင္း နားလည္တန္ဖိုးထားသင့္တာ မွန္ပါတယ္....။


  မွတ္ခ်က္။ ။ ( )ထဲရွိ အကၡရာမ်ားမွာ က်ေနာ္ေရးေသာ သတ္ပံု အမွန္ၿဖစ္ပါေၾကာင္း  


Tuesday, October 11, 2011

♣ Yangon = ရန္ကုန္ ..........

Yangon = ရန္ကုန္ ..........
အဂၤ ါၿဂိဳဟ္ကုိ သြားၾကမွာလား?
လကမာၻကို လိုက္ၾကမွာလား?
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေရသန့္ဘူးေလးေတာ့
ေဆာင္ခဲ့ၾကေပါ့
ေနကိုမယူခဲ့နဲ့ေတာ့ ေတာ္ၾကာ
ထီးပူေနမွာစို့လို့ပါ

ေခါင္း ခါး ေၿခ လက္
ကကြက္ေတြနဲ့
က်ေနာ္ ကမာၻပတ္ၾကည့္ခ်င္တယ္
disco သီခ်င္း ေတာ့ က်ေနာ္မဆိုပါဘူး
J me / Avril lavenge တို့ကုိက်ုေတာ့ ထူးအိမ္သင္ တြံေတးသိန္းတန္တို ့ထက္
ဒီဘက္ေခတ္မွာ
က်ေနာ္ပို္ၾကိဳက္ပါတယ္

သတ္ပံုမွားတာနဲ့
စာလံုးေပါင္းမွားတာ
ဘာမ်ား အဓိပၸာယ္ကြာၿခားၾကသလဲ?
အားမတန္လို့ မာန္ေလ်ာ့တယ္ဆိုတာကေရာ
အရွဳံးေပးတဲ့ သေဘာတရားေတြပါမေနဘူးလား?

က်ေနာ့္ၿပိဳင္ပြဲကေတာ့
စည္းကမ္းရွိၿပီးသားပါ
မလိုအပ္တာေတြကို
က်ေနာ္တို့ ဘာတစ္ခုမွ နားလည္ေပးစရာမလိုဘူးဟု
တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ သတ္မွတ္ေပးထားတယ္
ေနာက္ အႏိုင္အတြက္အရွဳံးကိုပဲ
ရလာဒ္ေပးထားၿခင္းပါပဲ
စိတ္၀င္စားသြားလား?

အိုင္းစတိုင္းလည္း ရူးတာပဲ
ထို ့အတူ က်ေနာ္လည္းပဲ
.............................
..................................................
.........................................................................
...................................................
......................................

နာရီေတြက
အခ်ိန္ေတြကို
သတိမရပဲ ေမ့ေနၾကတယ္
ေန ့ရက္ေတြကိုက်ေတာ့
ၿပကၡဒိန္ကာလက စားပစ္လိုက္ၿပန္ေရာ

ရည္မွန္းခ်က္ေတြလည္း
ကုန္ခါနီးေနၿပီ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာကို အသက္လိုသေဘာထားၿပီး
ယံုၾကည္မွဳေတြလည္း စေတးခဲ့ရတာ
ဘာမွမက်န္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ပါပဲ
 
ပိုက္ဆံအတြက္နဲ့
အလုပ္လုပ္ၾကရတာလား?
က်ေနာ္ကေတာ့ အလုပ္အတြက္လိုတဲ့
ပိုက္ဆံကိုပဲတန္ဖိုးထားမယ္ဗ်ာ
ပကာသနကိုေတာ့ ခဏေဘးဖယ္ခိုင္းထားတယ္
ဘ၀ေရွ့ေရးကေတာ့
သိပ္ေတြးရဲစရာမရွိ ေလာက္ေအာင္္
ရင္ေလးေနရတုန္းပဲဗ်

လူေတြလို ၾကံရင္းနဲ့
က်ေနာ္မေနခ်င္ပါဘူး
ငွက္ေတြလို ပ်ံရင္းနဲ ့က်ေနာ္ေသဖို့ စိတ္ကူးထားပါတယ္

လစာေငြကိုလည္း
က်ေနာ္ စိတ္မ၀င္စားေတာ့ပါဘူး
(၀ါသနာနဲ့ ထပ္တူက်ရာ)က်ေနာ့္ လုပ္စရာရွိတာေလးေတြဆီကိုေတာ့
က်ေနာ္ မေရာက္ေရာက္ေအာင္သြားေနတုန္းပါပဲ.....။

Sunday, October 9, 2011

♣ ရန္ကုန္ = Yangon ..........



တစ္နာရီ မိုင္ ၃၀ ထက္မပိုရ
ၿမန္ခ်င္ရင္ i.t ေခတ္နဲ့ မာရသြန္ယွဥ္ေၿပးၾကေပါ့


ကားေမာင္းေနတာလား?
ႏြားေမာင္းေနတာလား?
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေမာင္းႏွင္ရတာက ပိုခက္တယ္လို ့
က်ေနာ္ထင္တယ္


တစ္ေယာက္ဆင္း တစ္ေယာက္တက္ ခရီးသည္ေတြ
ဘယ္အထိသြားၾကမွာလဲဗ်ာ?
ထိုင္ေစာင့္ေနတာေကာင္လား?
ထသြားတာက အက်ိဳးရွိႏိုင္မလား?
shortcut ေတြအားလံုးကို
ေၿပာင္းၿပန္လွန္ၿပီး
computer ရဲ့ ကီးဘုတ္ခလုတ္ေတြကို
ႏွိပ္ပစ္လိုက္ပါ
ဘာေတြ ၿဖစ္လာမလဲ?
E=MC² လား?

22/7 π = ကေရာဘာလဲ?

the mathematical constant π PI.svg
ရေလလိုေလ အိုတေစၦလား?
အေဖာ္လိုခ်င္တဲ့ ပုတ္သင္ညိဳကေတာ့
ေခါင္းမညိတ္ရွာပါဘူး
AIDS ကေတာ့ ေၿဖစရာမလိုတဲ့
အေမးပုစာၦေတြကို အေၿဖမရွာပဲ တြက္ခ်က္ေပးလိမ့္မယ္
ငါလည္း graduate တစ္ခုေလာက္ေတာင္
မပိုင္ဆိုင္ခဲ့ဘူး
မ်ိဳးဆက္သစ္အတြက္ေတာ့
ခ်န္လွန္ေပးထားခဲ့ႏိုင္တာေတြေတာ့
ရွိခဲ့ပါၿပီ


message ေတြ message ေတြ
message ေတြ message ေတြ message ေတြ message ေတြ message ေတြ
က်ေနာ္ေဘးနားက message ေတြကို
က်ေနာ္ ၀ိုင္းၾကီးပတ္ပတ္ ဒူေ၀ေ၀ လုပ္ပစ္ခဲ့တယ္
ဘာေတြလဲကြာ ဘာေတြ ေၿပာခ်င္ၾကတာလဲ?
အရည္မရ အဖတ္မပါ message ေတြကို
နည္းပညာသေဘာတရားမပါပဲ ငါခ်က္စားလိုက္မိေတာ့မယ္ေနာ္
နားေတြလည္းရွဳပ္
မ်က္စိေတြလည္း ၿငီးေနခဲ့ၿပီ
ဘာက်န္ေသးလဲ?
မ်က္ႏွာအတြက္ထားစရာတစ္ေနရာပ
က်ေနာ္ လိုခ်င္ပါေတာ့တယ္


က်ေနာ္ေန့တိုင္းေရးခ်ခ်င္ေနတဲ့
modern ကဗ်ာတိုင္းက
ခပ္ရင့္ရင့္စာသားေတြနဲ့
ေပးစားခိုင္းေနတယ္ဗ်
ဆဲသလိုလည္း
က်ေနာ္မေၿပာတတ္ပါဘူး
ၿဖဲသလိုလည္း က်ေနာ္မေနပါရေစနဲ့
ယဥ္ေက်းမွဳရွိတိုင္း
ထိုင္ရွိခိုးေနရမယ္လို့ မဆိုလိုတာပါ....။


Friday, October 7, 2011

♣ မရယ္ရ မငိုရ ေလာက..........

http://d21c.com/walpurgis9/happies/faces/065.gif

ခုႏွစ္ခါလဲက်ၿခင္းအတြက္
ရွစ္ခါၿပန္ထၿခင္းေတြ
ငါ့အတြက္ ေနာက္က်ပါေစ

မကူညီခ်င္ေနပါ.......
မကဲ့ရဲ့ၾကပါနဲ့ေလာကရဲ့မာယာ
သင္ခန္းစာမပါပါ

ပါးစပ္ႏွစ္ေပါက္ရွိသူေတြရဲ့
ႏွဳတ္ဖ်ားကစကား
ဘယ္ေတာ့မွ မခ်ိဳသာေစရဘူး

ေလာကဓံေၾကာင့္လည္း
ႏွစ္ခါမေသေစရဘူး

အေရးၾကီးတာ ေနာက္ဆံုးတစ္ေန့ၿဖစ္ေသာ
ငါ့နာမည္ကိုသၿဂဳၤဟ္တဲ့ေန့မွာေတာင္
ငါ့ဟာ မလြင့္ပ်ယ္မေပ်ာက္ကြယ္ေသာ
မဆံုးေသာေတးသြားတစ္ပုဒ္နဲ့
ႏွဳတ္မဆက္ၿခင္း ငါ့ရဲ့သီခ်င္းေတြကို
ေနာက္ကမာၻအတြက္ခ်န္ထားေပးခဲ့ ဦးမွာပါ..........။

http://d21c.com/walpurgis9/happies/faces/004.gif

Thursday, October 6, 2011

♣ ကၾကိဳးေၾကာင့္ ရုပ္ေသးရုပ္ ၾကိဳးမရွဳပ္ေစရ....( ဗန္ဂိုးသို့.../ )



ေဘာင္ခတ္မေပးထားေသာ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ရဲ့
အသက္ဟာ အတၱကင္းတယ္ဆိုတဲ့ ငါ့အႏုပညာကို
ညီမွ်ၿခင္းခ်ေပးတာနဲ့ သ႑ာန္တူပါတယ္
ေရာက္ေအာင္သြားးေနဆဲပါ
ေရာက္ေအာင္လည္းသြားေနပါတယ္
လမ္းတစ္၀က္ကေတာ့ ငါလွည့္မၿပန္ခဲ့ခ်င္ေတာ့ပါဘူး
မငိုလို့မရဘူး
မရယ္လို့မရဘူး
မၿပံဳးလို့မရဘူး
မမုန္းလို့မရဘူး
မခ်စ္လို့မရဘူး
ဒါ............
အႏုပညာကန့္သတ္ခ်က္မွမဟုတ္တာ....
ခု.....ငါ့ပန္းခ်ီကားထဲမွာ ေတာ့
စက္ရုပ္ဆန္ဆန္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရဲ့
ႏွလံုးသားကို
ရင္းႏွီးၿမွဳပ္ႏွံ ရွဳိက္သြင္း သရုပ္ေဖာ္ေပးထားတယ္
ေလၿပည္ေတြက ပန္းရိုင္းဆူးခက္ေတြကို
ေသာက္သံုးေနၾကတယ္
တိမ္ေတြကိုက်ေတာ့ အေရာင္ခပ္ညစ္ညစ္ေတြကိုသံုးၿပီး
ငါ ေဆးခ်ယ္ခဲ့တယ္
ေသၿခင္းတရားနဲ့့ဒဏ္ရာပရပြရရွိေစၿခင္းကိုေတာ့
လေရာင္နဲ့ ကုစားေပးခဲ့တယ္
ေနမင္းေၾကာင့္ရတဲ့ စြမ္းအားနဲ့
ဒုကၡကို ေၾကာက္ေနၾကသူေတြအတြက္
ေဆးအၿဖစ္ ငါကိုယ္တိုင္ေဖာ္စပ္ေပးခဲ့တယ္
နတ္ဆိုးေတြကိုေမာင္းထုတ္ပစ္ခဲ့တယ္
သမၼာက်မ္းစာကို ငါဖတ္မၿပခဲ့ေတာ့ဘူး
အခန္းၾကီး အခန္းငယ္ေတြေၾကာင့္
ၿပည့္ႏွက္ေနတဲ့ စာမ်က္ႏွာေတြအားလံုးကို
ဘုရားသခင္အတြက္ ငါ့ လက္ေဆာင္အၿဖစ္ ငါ ၿပန္ေပးခဲ့တယ္
ေနာက္ၿပီးေတာ့....
ေပ်ာက္အံ့ဆဲဆဲ ကမာၻဦးေတးသြားသီခ်င္းကိုေတာ့
အသက္မၾကီးေသးတဲ့ အဖိုးအိုသံုးေယာက္က
တေယာ တစ္ေယာက္တစ္လက္စီနဲ့
ကမာၻမေၾက.....ဟု ေၾကြးေၾကာ္ႏွဳတ္ဆက္ခဲ့ၾကတယ္
လက္ႏွစ္ဘက္စီကေန ပြင့္ခိုင္းခဲ့ၾကတယ္
ခ်ေရးၿပသလို့ မရတဲ့ အႏုပညာကို
က်ေနာ္တို့ ရင္ဘတ္နဲ့ မွန္းဆတန္ဖိုးၿဖတ္ၾကည့္ခဲ့ၾကေသးတယ္
အိုး...............မ်ားလိုက္တဲ့ ကိန္းဂဏန္းေတြ
က်ေနာ္တို့ ႏွစ္ေယာက္လံုး သုညေတြကို ေရတြက္လို့
မဆံုးခဲ့ေတာ့ပါဘူး
အဲဒီ ညလိုလို ေန့တစ္ခုကေပါ့
ဒီလိုနဲ့ ...........
ခု.... ငါ ေရးလက္စ...ေရးေနဆဲ... ေရးလတၱံ ့ေသာ
ပန္းခ်ီကားေလးဟာ............................။

Wednesday, October 5, 2011

♣ တစ္ေယာက္တည္းရတဲ့ ပထမကိုပဲ ငါလိုခ်င္တယ္.............



အတၱ ရဲ့ ေစစားမွဳေတြေၾကာင့္

ဘ၀ဟာ သုညေတြ ထပ္ထပ္ၿဖစ္ေစပါလိမ့္မယ္
ၿပိဳင္ခ်င္ရာ ၿပိဳင္ၾကပါ
'' ငါ '' ဆိုတာၾကီးကို ပံုၾကီးခ်ဲ့ မၿပသခ်င္ေတာ့ဘူး
ဒါကို ခဏထက္ တစ္ခန္းရပ္ပစ္လိုက္ခ်င္တာပါ
တစ္ေယာက္တည္း ရတဲ့
ပထမဟာလည္း ငါ့အတြက္ အဓိပၸာယ္အမ်ားၾကီး
ရွိေနၿပီးသားပဲ


ေၿပာေၿပာ မေၿပာေၿပာ
ေၿပာသင့္သေလာက္ပဲ ငါေၿပာေတာ့မယ္
လုပ္လုပ္ မလုပ္လုပ္
လုပ္သင့္သေလာက္ ထက္ ငါမပိုခ်င္ေတာ့ဘူး
ရွိရွိ မရွိရွိ ရွိသင့္သေလာက္ေတာ့
ငါ့မွာရွိေနေစရမယ္
သိသိ မသိသိ သိသင့္သေလာက္ေတာ့
ငါသိခဲ့တယ္
သြားသြား မသြာသြား ေရာက္သင့္တဲ့ ခရီးအတြက္
ငါေနာက္မက်ေစခဲ့ပါဘူး
ၿဖစ္ၿဖစ္ မၿဖစ္ၿဖစ္
ၿဖစ္သင့္သေလာက္ေတာ့ ငါၿဖစ္ခဲ့ပါတယ္


ေရးေရး မေရးေရး
ငါ့ဒိုင္ယာရီအတြက္ ငါ့မွတ္တမ္းဟာ
ငါ့ေၾကာင္းေတြပဲ ထပ္ေရးထားတာ မၿဖစ္ေစရပါဘူး........။

မွတ္ခ်က္။ ။ ဒီေန့ ေမာ္ဒန္ကဗ်ာ မေရးေတာ့ပါဘူး
တာရာမင္းေ၀ မင္းခိုက္စိုးစန္ တို့လည္း ဒီစကားလံုးေတြကိုပဲ
ဒီလိုကာရန္ေၿပာင္းလဲ ကဗ်ာေရးဖြဲ့ၾကတာပါပဲ....။




Monday, October 3, 2011

♣ ခ်ၿပခြင့္မရွိေသးတဲ့ အႏုပညာကို ငါကိုင္ေပါက္ပစ္လုိက္တယ္.................

 

ေၿခတစ္လွမ္းတိုင္းအတြက္ အစစအရာရာ တိုင္းကို ၾကိဳဆိုေနဖို့ ငါ့အတြက္ မလိုအပ္ေတာ့ပါဘူး


ခ်ၿပခြင့္မရွိေသးတဲ့ အႏုပညာကို ငါကိုင္ေပါက္ပစ္လုိက္တယ္

အားလံုး ဘယ္သူမွ မငိုၾကပါနဲ့

တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ဘာမွ မသိေသးတဲ့ အရာေတြဟာ အႏုပညာဆိုတဲ့ ဂုဏ္ၿဒပ္ၾကီးတစ္ုမွာ အမ်ားၾကီး ၾကီးစိုးေနတယ္ေလ

ပန္းခ်ီၿခယ္ဖို့အတြက္ အရွဳူံးေတြ ငါမလိုအပ္ေတာ့ဘူး

မဂၢဇင္း မဖတ္တတ္ေတာ့ဘူး

၀တဳၳေတြကို စိတ္ပ်က္လာတယ္


ရုပ္ရွင္ကို မုန္းပစ္........................

ေနာက္ဆံုး ငါ့ ကို ငါ ပါ ဘာမွ မသိစြာ ဘ၀ကို ၿဖတ္သန္းပစ္လိုက္ဖို႔ပဲ က်န္ေတာ့တာပါ..................။





Sunday, October 2, 2011

♦ ေသၿခင္းတရား၏အၿခားမဲ့၌.....





♦ မိတ္ေဆြ
ငါ့အနားကၿဖတ္ေလ်ာက္သြားတဲ့ အခါ သတိၿပဳလိုက္စမ္းပါ
ငါလည္း တခ်ိန္တုန္းက မင္းလိုပဲ အသက္ရွင္ခဲ့ဘူးတာပါပဲ
မင္းလည္းတစ္ေန့က်ရင္ အခုငါ့လိုၿဖစ္လာမွာပါ
ၿပင္ဆင္စရာရွိတာေတြ ၿပင္ဆင္ၿပီးရင္ ငါ့ေနာက္လိုက္ခဲ့ေပါ့
ေနမ၀င္ခင္ရိကၡာၿပင္ပါ....။
♦ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ 



နိဗၺာန္ဆုိသည္မွာ
နိဗၺာန္သည္ စိတ္ကူးယဥ္ သေဘာတရားတစ္ခု မဟုတ္ေပ။ ယင္းသည္ မည္သည့္
ေလာကီအာရုံႏွင့္မွ် ႏိႈင္းယွဥ္ေဖာ္ျပ၍ မရႏိုင္သည့္ အဆုံးစြန္ေသာ
ၿပီးျပည့္စုံမႈ တစ္ရပ္သာ ျဖစ္သည္။ နိဗၺာန္ဟူသည္
မည္သို႔ေသာအရာျဖစ္သည္ဟူေသာ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ကို
ရွင္းလင္းစြာနားလည္ရန္ မေဖာ္ျပႏိုင္ေပ။
အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ပထမအေၾကာင္းမွာ အသုံးျပဳသည့္ ဘာသာစကား၏
ကန္႔သတ္ခ်က္ေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး၊ ဒုတိယအေၾကာင္းမွာ စာေရးသူကိုယ္တိုင္
နိဗၺာန္၏အဓိပၸါယ္ကို ဖြင့္ဆိုႏိုင္ရန္ လုံေလာက္သည့္ က်င့္ၾကံအားထုတ္မႈ
မရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္သည္။
ပြါးမ်ားအားထုတ္ျခင္းမရွိဘဲ မည္သည့္ဘာသာစကားျဖင့္မဆို နိဗၺာန္၏
အဓိပၸါယ္မွန္ကို အျပည့္အစုံ ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္မည္မဟုတ္ေခ်။
အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိရုံမွ်သည္ တခါတရံ၌ ဖတ္ရႈေလ့လာသူမ်ားအား
အဓိပၸါယ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ေကာက္ယူလ်က္ မွားယြင္းျခင္းဆီသို႔ ဦးတည္ သြားသည္။
ေန႔စဥ္ဘ၀၌ ဆက္သြယ္ေရးအတြက္ လူတို႔သည္ ဘာသာစကားကို အသုံးျပဳၾကရသည္။
ဘာသာစကားမရွိဘဲ ေတြ႕ၾကဳံသိရွိမႈ တစ္စုံတစ္ရာကို မရွင္းျပႏိုင္ေခ်။ အရသာ၊
ခံစားမႈ၊ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ စသည္ကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုရန္
စကားလုံးမ်ား လိုအပ္သည္။
သို႔ရာတြင္ နိဗၺာန္၏ အဓိပၸါယ္ကိုမႈ စကားလုံးမွ်ျဖင့္ အဓိပၸါယ္ေဖာ္ျပရန္
မျဖစ္ႏိုင္ေခ်။ အေၾကာင္းမႈ ဘာသာစကားဟူသည္ပင္ အမည္နာမ တစ္ခုမွ်သာ
ျဖစ္ေသာေၾကာင့္တည္း။ ဓမၼအရသာႏွင့္ နိဗၺာ၏ အႏွစ္သာရကား အဆုံးစြန္
ပရမတၳတရားျဖစ္၍ ဘာသာစကား၏ နယ္နိမိတ္ကို ေက်ာ္လြန္သည္။
ဗုဒၶ၀ါဒရႈေထာင့္အရမႈ အစစ္အမွန္တရား၌ အမည္သတ္မွတ္မႈမရွိ၊ ဘာသာ စကားမရွိ။
နိဗၺာန္ဟူသည္ မည္သည့္အရာ ျဖစ္ေၾကာင္း အမွန္အတိုင္းဆုံးျဖတ္ရန္
လုံေလာက္စြာ မရွင္းလင္းႏိုင္ၾကေသာေၾကာင့္ ဗုဒၶ ဘာသာမဟုတ္သူ
ပညာရွင္အခ်ိဳ႕က နိဗၺာန္ကို " နတၳိက၀ါဒ = ဘ၀ဆုံးျပတ္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္း၀ါဒ "
အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုရန္ ႀကိဳပန္း ခဲ့ၾကသည္။
၎အဆိုအရ နိဗၺာန္ဟူသည္ လုံး၀ ဘ၀ခ်ဳပ္ၿငိမ္းျပတ္စဲသြားျခင္း
ထက္ပို၍
ဘာမွ်အထူးအဓိပၸါယ္မရွိဟု ဆိုသည္။ သို႔ေသာ္ အဆိုပါ
ဘ၀ခ်ဳပ္ၿငိမ္းျပတ္သြားမႈ၀ါဒမွာ ဗုဒၶ၀ါဒ၏ မူရင္းရည္ရြယ္ခ်က္ မဟုတ္ေခ်။
မ်ားစြာ ဆန္႔က်င္ေနေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။ ထို႔အျပင္ တစ္ခ်ိဳ႕က နိဗၺာန္ကို
သုညတ ( ဆိတ္သုံးျခင္း ) ဟုလည္း အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုထားသည္မ်ားလည္း ရွိသည္။
၎အရ အရာ ခပ္သိမ္းမွာ သုညတျဖစ္ၿပီး သက္ရွိ၊ သက္မဲ့အားလုံးသည္ သုညတျဖစ္သည္။
နိဗၺာန္တြင္ ရုပ္၊ နာမ္ခႏၶာ(၅)ပါး ဘာမွ် မရွိဟု ဆိုရာ၌ အခ်ိဳ႕ေသာ
ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားသည္ နိဗၺာန္သို႔ သြားရမည္ကိုပင္ စိုးရြံ႕ သလိုလို
ျဖစ္ေနၾကသည္။ သူတို႔သည္ ေကာင္းမြန္ေသာ ခံစားမႈမ်ားကို လိုခ်င္သည္။
ယခုကဲ့သို႔ ေကာင္းတာမ်ားကို ခံစားတတ္ ေသာ ဘ၀မ်ားကို ထပ္လိုခ်င္ေသးသည္။
နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္သြားပါက အားလုံးၿပီးဆုံးသြားမည္ဟူေသာ အျဖစ္မ်ိဳးကို
သူတို႔ မလိုခ်င္ေသးေပ။ သူတို႔သည္ မ်က္စိေလးလည္း ရွိခ်င္ေသးသည္၊
မ်က္စိရွိမွ လွတာေလးေတြ ျမင္ႏိုင္ဦးမည္။ လွတာေလးေတြလည္း
ျမင္ခ်င္ၾကေသးသည္။ နားလည္းရွိခ်င္ေသး သည္၊ နားရွိမွာ
အသံသာသာယာယာေလးေတြလည္း ၾကားႏိုင္မည္။ ၾကားလည္း ၾကားခ်င္ၾကသည္။ အလားတူ ပင္
သူတို႔သည္ တစ္ခုခုကို ရွိေစခ်င္ေနသည္။
ထိုကဲ့သို႔ မ်က္စိ၊ နား၊ ႏွာေခါင္း၊ လွ်ာ၊ ကိုယ္၊ စိတ္ အစရွိသည့္ ရုပ္၊
နာမ္ခႏၶာေတြ ဘာမွ်မရွိဆိုသည့္အခါ နိဗၺာန္သည္ ဘာမ်ား ေပ်ာ္ရႊင္စရာမ်ား၊
ေကာင္းမြန္ေသာ ခံစားမႈမ်ား ရွိအံ့နည္း။ လိုခ်င္ဖြယ္ မရွိေတာ့။ ထိုသို႔ေသာ
သူမ်ားအား အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ဘုရင္ႀကီး တစ္ပါး၏ ဥပမာျဖင့္ ရွင္းျပထားဖူးသည္။
ပင္ပန္းသည့္ ခရီးရွည္မွ ေရာက္ၿပီးေနာက္ တစ္ေနကုန္အိပ္ေမာက်ေနေသာ
ဘုရင္တစ္ပါးရွိသည္။ ၎အိပ္ေမာက်ေနစဥ္ အေျခြ အရံမ်ားက ညစာအတြက္
အရသာအရွိဆုံး အစားအစာႏွင့္ ဇိမ္က်သည့္ ထိုင္ခုံစားပဲြမ်ား၊ တီးမႈတ္ ကခုန္
ေဖ်ာ္ေျဖမည့္ ေမာင္းမ၊ မိႆံမ်ား ကို ျပင္ဆင္ထားသည္။
စားဖြယ္၊ ေသာက္ဖြယ္တို႔ျဖင့္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေသာအခါ ဘုရင္ႀကီးအား
ႏိႈးေတာ္မူေလ၏။ အေျခြအရံမ်ား၏ အျပဳအမူေၾကာင့္
ဘုရင္ႀကီးႏွစ္သက္ခံရမည့္အစား မိမိကိုယ္ႏိႈးသည့္အတြက္ ၎တို႔အား ဘုရင္က
ႀကိမ္းေမာင္းသည္။ ထိုအခါ အေျခြအရံမ်ားက အရွင္မင္းႀကီး၊ အဘယ္ေၾကာင့္
ကၽြႏု္ပ္တို႔ကို စိတ္ဆိုးပါသနည္း။
အမွန္စင္စစ္ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ အရသာအရွိဆုံးအစားအစာျဖင့္ ( ျပင္ဆင္ထားသည့္
) ဤညစာအတြက္ ႏိႈးရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
အမွန္စင္စစ္ အရွင္မင္းႀကီး အိပ္ေမာက်ေနျခင္းသည္ ေပ်ာ္ရႊင္ခံစားမႈႏွင့္
မသက္ဆိုင္ဘဲ ခံစားမႈမရွိသျဖင့္ အိပ္ေမာက်ေနျခင္း၌ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ
မရွိႏိုင္ပါ ဟုေလွ်ာက္ထားၾကသည္။
သို႔ရာတြင္ ငါ့ရဲ႕အိပ္မက္မဲ့ အိပ္ေပ်ာ္မႈသည္ အရသာမရွိေသာ္လည္း
ေမာင္မင္းတို႔ အရသာမြန္ထက္ ငါပိုၿပီး ႏွစ္ၿခိဳက္သည္။
ထိုပုံျပင္အား နမူနာယူျခင္းအားျဖင့္ အာရုံေျခာက္ပါးလုံး၌ မခံစားပဲ
လြတ္ေနျခင္းသည္ အာရုံေျခာက္ပါးလုံးကို ခံစားျခင္းထက္ သာလြန္မႈ ရွိသည္ကို
သိရွိႏိုင္သည္။
နိဗၺာန္ပုဒ္၏ အတိက်ဆုံးႏွင့္ အခိုင္လုံဆုံး အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္မွာ
ဘ၀ဆုံးျပတ္ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားျခင္း မဟုတ္ေခ်။ အၾကြင္းမဲ့ လြတ္ေျမာက္မႈ၊
မည္သည့္အရာႏွင့္မွ် ေဖာ္ညႊန္းခြင့္ မရွိသည့္ လြတ္ေျမာက္မႈ ျဖစ္သည္။
တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ မဟာယာနဗုဒၶဘာသာမ်ား၏ အယူအဆေတြမွာ သူတို႔က နိဗၺာန္ဆိုတာ
ေနရာဌာန တစ္ခုရယ္လို႔ ယုံၾကည္ထား ၾကတယ္။
ဖန္ဆင္းရွင္ ထာ၀ရ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္သူေတြ လက္ခံထားတဲ့ ထာ၀ရ
အသက္ရွင္ရာ ေကာင္းကင္ဘုံနဲ႔သေဘာခ်င္းအတူ တူပါပဲ။ အေနာက္အရပ္မွာ
တည္ရွိၿပီး အျမဲတမ္းရွင္သန္ႏိုးၾကား သက္ရွိထင္ရွား စံပယ္ေတာ္မူေနတဲ့
အာဒိဗုဒၶလို႔ေခၚတဲ့ ထာ၀ရ ဘုရားသခင္ႀကီး ရွိေနတယ္လို႔ ယုံၾကည္ထားၾကတယ္။ (
သွ်မ္ဘဲလား )
အဲဒီ ထာ၀ရဘုရားသခင္ တည္ရွိရာဌာနမွာ အတူရွိေနတဲ့ ဘုရားအေလာင္း
ေဗာဓိသတၱေတြ၊ ၀ိဇၨာဓိုရ္ေတြရဲ႕ လမ္းညႊန္ခ်က္ အတိုင္း
က်င့္ၾကံအားထုတ္ၾကမယ္ဆိုရင္ ဘယ္ေသာအခါမွ ေသဆုံးေပ်ာက္ပ်က္ျခင္း မရွိတဲ့
ထာ၀ရ အသက္ကို ပိုင္ဆိုင္ၾကမယ္။
ဒီလို ထာ၀ရအသက္ ပိုင္ဆုိင္သူမ်ားဟာ ကမၻာေျမရဲ႕ တစ္ေနရာမွာ ရွိတဲ့ ထာ၀ရ
ဘုရားသခင္ စံပယ္ေတာ္မူေနရာ နယ္ေျမ ေဒသထဲကို ၀င္ခြင့္ရသြားမယ္လို႔
ယုံၾကည္ထားၾကတယ္ဗ်။
ဂႏၶာရီသမားေတြရဲ႕ စကားနဲ႔ ေျပာရရင္ အရွင္ထြက္ ထြက္သြားတယ္ေပါ့။
ဂႏၶာရီလမ္းလိုက္သူ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာေလာကီသိဒၶိေတြ ၿပီးေျမာက္ၿပီး
သွ်မ္ဘဲလား ဆီ အရွင္ထြက္ထြက္သြားႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကတာပဲ။
ဗုဒၶအဘိဓမၼာအရဆိုရင္ ဘယ္သတၱ၀ါမွ ေလာကရဲ႕ နိယာမတရားေတြကို
လြန္ဆန္ႏိုင္စြမ္းမရွိၾကပါဘူး။
နိယာမ ငါးပါးထဲက ဗီဇနိယာမနဲ႔ အညီ လူရယ္လို႔ ျဖစ္လာရင္ လူ႕သက္တမ္းေစ့သာ
ေနခြင့္ရၿပီး အခ်ိန္တန္ရင္ ကြယ္လြန္အနိစၥ ေရာက္ၾကရမွာပါပဲ။ လူ႔သဘာ၀ကို
ေက်ာ္လြန္ၿပီး ထာ၀ရရွင္သန္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကတဲ့ လုပ္ရပ္ကေတာ့ ေထရ၀ါဒ
ဗုဒၶဘာသာ ရႈေထာင့္က ၾကည့္ရင္ အခ်ည္းအႏွီး အဓိပၸါယ္မဲ့တဲ့ စိတ္ကူးယဥ္မႈ
တစ္ခုပါပဲ။
ဒါဆို ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ေမွ်ာ္မွန္းတဲ့ အို၊ နာ၊ ေသ ေဘးကင္းရာ
နိဗၺာန္ဆိုတာကေရာ စိတ္ကူးယဥ္ရာ မေရာက္ေပ ဘူးလား။ မေရာက္ပါဘူး။
ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း တရားအားထုတ္တာဟာ ထာ၀ရအသက္ကို
ရဖို႔ မဟုတ္သလို ထာ၀ရ သုခနယ္ေျမထဲကို ေရာက္သြားဖို႔လည္း မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါဆို ဘာလဲ။ စစ္မွန္တဲ့ အသိတရားတစ္ခုကို သိျမင္ လိုက္တဲ့အတြက္
အယူအျမင္စင္ၾကယ္မႈ ျဖစ္သြားတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊
ေမာဟတရားေတြ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားၿပီး လြတ္ေျမာက္မႈရသကို ခံစားလိုက္ရတာပဲဗ်။
ဥပမာ-
လူတစ္ေယာက္မွာ ျပည္တန္ပတၱျမားတစ္လုံး ရွိေနတယ္ဆိုပါေတာ့
အဲဒီပတၱျမားႀကီးကို သူမ်ားခိုး၀ွက္လုယူသြားမွာ မစိုးရိမ္ဘူးလား။
စိုးရိမ္မွာေပါ့။ အဲဒီလို ငါ့ပတၱျမားႀကီး သူမ်ားေတြ လာလုေလမလား၊
ခိုးသြားေလမလားဆိုတဲ့ စိုးရိမ္စိတ္ေတြနဲ႔ ထိန္းသိမ္းထားေနရ ခ်ိန္မွာ
အျဖစ္မွန္ကိုသိတဲ့ အျခားလူတစ္ေယာက္ ေရာက္လာၿပီးေတာ့ စိုးရိမ္မေနပါနဲ႔ဗ်ာ၊
ခင္ဗ်ားရဲ႕ ပတၱျမားက အစစ္မဟုတ္ပါဘူး၊ အတုႀကီးပါ၊ ဘာမွ မက္ေလာက္စရာ
မရွိပါဘူး လို႔ လာေျပာရင္ ပိုင္ရွင္လုပ္တဲ့သူက ဒီပတၱျမားတုႀကီးအတြက္
စိုးရိမ္ေသာကေတြ ရွိပါအုံးမလား။ ဘယ္စိုးရိမ္ေတာ့မလဲ။
ပတၱျမားက အတုႀကီးမွန္း သိလိုက္ရေတာ့ မက္ေမာတြယ္တာစိတ္ေတြလည္း
မရွိေတာ့ဘူး၊ ပ်က္စီးဆုံးရႈံးမွာလည္းမေၾကာက္ ေတာ့ဘူး၊
၀န္ထုပ္ႀကီးတစ္ခုက်သြားသလို ေပါ့ပါး လြတ္ေျမာက္လာမွာ အမွန္ပဲ။ ဒါဟာ
အမွန္ကို သိျခင္းအားျဖင့္ လြတ္ေျမာက္ ျခင္းဆိုတဲ့ အက်ိဳးဆက္ကို
ရရွိခံစားလိုက္ရတာပဲ မဟုတ္လား။
ဒီသေဘာအတိုင္းပါပဲ၊ သတၱ၀ါေတြဟာ မိမိတို႔ကိုယ္ကို အစိုးရမႈ မရွိဘဲ
သူ႔သေဘာသူေဆာင္ၿပီး ျဖစ္ပ်က္ေနျခင္း သက္သက္ပါပဲ လား။ ငါရယ္၊ သူရယ္၊
မိန္းမရယ္လို႔ ပညတ္ခ်က္ေတြဟာ တကယ္ေတာ့ ဘာမွ မရွိပါဘားဆိုတာ သိသြားၿပီးရင္
မိမိကိုယ္ကို တြယ္တာငဲ့ကြက္တဲ့ စိတ္ေတြ ရွိပါဦးမလား။ ဘယ္ရွိေတာ့မလဲ။
ဒီလိုတြယ္တာငဲ့ကြက္စိတ္ေတြ မရွိေတာ့ရင္ ငါအိုသြားမွာ၊ ငါနာလာမွာ၊
ငါေသရမွာကို ေတြးေတာၿပီး ပူပင္ေသာက ေရာက္စရာ ရွိပါဦးမလား။ ငါဆိုတာ
မရွိမွန္း ကိုယ္ေတြ႕သိျမင္လိုက္ရၿပီဆိုရင္ ဒီခႏၶာကိုယ္ႀကီး အိုမွာ၊
နာမွာ၊ ေသမွာ မေၾကာက္ေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ။
အိုျခင္း၊ နာျခင္း၊ ေသျခင္းဆိုတဲ့ သဘာ၀တရားေတြက " ငါ " ဆိုတာ
မရွိမွန္းသိထားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို မေခ်ာက္ခ်ား ေစႏုိင္ေတာ့ဘူးေပါ့။
ကဲ ဒါဆိုရင္ အိုျခင္း၊ နာျခင္း၊ ေသျခင္းတို႔မွ လြတ္ေျမာက္သြားတာပဲ
မဟုတ္လား။ ဒါ့ေၾကာင့္ နိဗၺာန္ဆိုတာ အိုျခင္း၊ နာျခင္း၊ ေသျခင္း တို႔မွ
လြတ္ေျမာက္ရာရယ္လို႔ တင္စားေခၚေ၀ၚၾကတာကိုး။ ဒါေၾကာင့္
ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း တရား
က်င့္ၾကံအားထုတ္ၾကတယ္ဆိုတာဟာ ျပည္တန္ပတၱျမားလို႔
မိမိထင္မွတ္မွားေနတဲ့အရာဟာ ဘာမွတန္ေၾကးမရွိတဲ့ ေက်ာက္ နီတုံး
တစ္ခုသာျဖစ္ေၾကာင္း မွန္ရာကို အရွိအတိုင္း သိျမင္လာေအာင္
ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္ၾကတာနဲ႔ အလားသ႑ာန္တူပါတယ္။
နိဗၺာန္ဟူသည္ကို ဗုဒၶဘုရားရွင္မ်ား၊ ပေစၥက ဗုဒၶမ်ားႏွင့္ ေဗာဓိဥာဏ္ကို
ရရွိၿပီးသည့္ ဗုဒၶ၏ တပည့္သာ၀ကမ်ားသာ နားလည္ႏိုင္ သည္။ ဥပမာဆိုရေသာ္
နိဗၺာန္ဟူသည္ ငရုပ္သီးႏွင့္ ပမာတူ၏။ ငရုပ္သီးကို မစားလွ်င္ ( သို႔မဟုတ္ )
စားသည့္ အခ်ိန္မတိုင္မီ အထိ ယင္း၏ အရသာကို မသိႏိုင္ေပ။
အလားတူပင္ နိဗၺာန္ဟူသည္ကို လက္ေတြ႕ခံစားဖူးမွသာလွ်င္ ျပည့္စုံစြာ
နားလည္ႏိုင္သည္။ ဗုဒၶ၀ါဒအရ ဤဘ၀ေနာက္တြင္ သတၱ၀ါတစ္ေယာက္အေနျဖင့္
ေနထိုင္ရန္ ေနရာဌာန သုံးဆယ့္ တစ္မ်ိဳးရွိသည္။ နိဗၺာန္ဟူသည္
ထိုဘုံဌာနသုံးဆယ့္တစ္မ်ိဳးမွ လြတ္ေျမာက္ေသာတရားထူးျဖစ္သည္။ နိဗၺာနဟူေသာ
ေ၀ါဟာရျဖင့္ ပါဠိဗုဒၶဘာသာတြင္ တခါတရံ ေနာက္ဆုံးလြတ္ေျမာက္မႈ ၀ိမုတိၱဓမၼ
(ဒုကၡအလုံးစုံ လြတ္ေျမာက္ျခင္း) အျဖစ္ ေဖာ္ျပၾကသည္။
အဘိဓမၸတၳသဂၤဟက်မ္း၌ နိဗၺာန္ကို ပရမတၳဓမၼေလးပါးတြင္
ထည့္သြင္းေဖာ္ျပခဲ့သည္။ " ပရမတၳ "ဟူေသာ ေ၀ါဟာရ၌ " ပရမ "ႏွင့္ " အတၱ "
ဟုပုဒ္ႏွစ္ခုပါသည္။ " ပရမ " ဟူသည္ မေဖာက္ျပန္ေသာ၊ အျမင့္ဆုံးျဖစ္ေသာ၊
ေနာက္ဆုံးျဖစ္ေသာဟု အဓိပၸါယ္ရသည္။
" အတၳ " ဟူသည္ အစစ္အမွန္တရားျဖစ္ၿပီး " ဓမၼ "ဟူသည္ အရည္အေသြး၊ သဘာ၀
သို႔မဟုတ္ အရာ၀တၳဳ ျဖစ္သည္။
သို႔ျဖစ္၍ " ပရမတၳဓမၼမ်ား " ဟူသည္ မေဖာက္ျပန္သည့္ ကိုယ္ပိုင္သဘာ၀ႏွင့္
တည္ရွိေနေသာ အရာမ်ား သို႔မဟုတ္ သဘာ၀တရားမ်ားဟု ျဖစ္သည္။
အဘိဓမၼတၳသဂၤဟက်မ္းအလိုအရ ပရမတၱတရားမ်ားတြင္ စိတ္၊ ေစတသိက္၊ ရုပ္ႏွင့္
နိဗၺာန္ဟု တရားအစုေလးခု ပါရွိသည္။
ယင္းေလးမ်ိဳးအနက္ ပထမ သုံးမ်ိဳးမွာ
သခၤါတ(ျဖစ္ပ်က္တတ္ေသာ)တရားမ်ားျဖစ္ၿပီး၊
နိဗၺာန္မွာအသခၤတ(ျဖစ္ပ်က္မဲ့)တရား ျဖစ္သည္။
ယင္းအရ နိဗၺာန္ဟူသည္ ဘ၀ဒုကၡမွ ေနာက္ဆုံးလြတ္ေျမာက္သည့္ အဆင့္ျဖစ္သျဖင့္
ျဖစ္ပ်က္သေဘာရွိေသာဘ၀၌ ပါ၀င္ျခင္း မရွိေၾကာင္း ဆိုလိုသည္။
ေ၀ါဟာရရင္းျမစ္အရ နိဗၺာနဟူေသာပုဒ္သည္ ပါဠိဘာသာ နိ ႏွင့္ ၀ါနဟူေသာ
ႏွစ္ပုဒ္တို႔ကို ဆက္စပ္ထားေသာ ေ၀ါဟာရျဖစ္သည္။
ဤေနရာ၌ နိ ဟူသည္ မရွိျခင္း သို႔မဟုတ္ ထြက္ခြာျခင္း ( နိကၡႏၲတၱာ )
ျဖစ္ၿပီး၊ ၀ါန ဟူသည္ တဏွာ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၀ါန ဟုဆိုအပ္ေသာ တဏွာ မွ
ထြက္ေျမာက္ျခင္း ဟု အဓိပၸါယ္ရသည္။ ပါဠိသဒၵါပုံစံအရ ၀ါန ေရွ႕၌ ေနာက္ထပ္ "
၀ " တစ္လုံးဆက္ထည့္ရသည္။ သို႔ျဖင့္ ၀ါန ပုဒ္သည္ ၀ + ၀ါန = ၀ြါန ဟု
ဆက္စပ္ပုဒ္ျဖစ္လာသည္။
ယင္း ၀ြါန သည္ သဒၵါနည္းအရ ဗၺာန ျဖစ္လာသျဖင့္ နိ + ဗၺာန သည္ ပါဠိပုံစံက်
နိဗၺာန ပုဒ္ ျဖစ္လာသည္။ တဏွာမွလြတ္ ေျမာက္ျခင္းဟု အဓိပၸါယ္ရသည္။
သံယုတၱနိကာယ္၊ နိဗၺာနပဥသုတ္ တြင္ အရွင္သာရိပတၱရာႏွင့္ ဇဗၺဳခါဒကပရိဗိုဇ္
တို႔၏ အေမးအေျဖ၌မိတ္ေဆြ သာရိပုတၱ၊ နိဗၺာန္ နိဗၺာန္ဟု ဆို၏။
ယင္းနိဗၺာန္ဟူသည္ အဘယ္ပါနည္း။ ( မိတ္ေဆြ ဇမၺဳခါဒက )၊ ရာဂကုန္ရာ၊
ေဒါသကုန္ရာ၊ ေမာဟကုန္ရာကို နိဗၺာန္ဟု ဆိုပါ၏။
မိလိႏၵမင္းႀကီးႏွင့္ အရွင္နာဂေသနမေထရ္ တို႔၏ အေမးအေျဖ၌
- အေရွ႕၊ အေနာက္၊ ေတာင္၊ ေျမာက္၊ အထက္၊ ေအာက္၊ ဖီလာအရပ္တို႔တြင္
မည္သည့္အရပ္၌ နိဗၺာန္ ရွိပါသနည္း။
- ၎ အရပ္တို႔တြင္ နိဗၺာန္တည္ရွိသည့္ေနရာ မရွိပါ။
- မည္သည့္အရပ္တြင္မွ မတည္ရွိခဲ့လွ်င္ နိဗၺာန္သည္ မရွိသည္သာမက၊ နိဗၺာန္ကို
သိျမင္ၿပီးသူမ်ားသည္လည္း မွားယြင္းစြာ သိျမင္ျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း
ျငင္းဆိုသည္။
အကယ္၍ နိဗၺာန္ရွိသည္ဆိုလွ်င္ နိဗၺာန္အတြက္ ေနရာတစ္ခုရွိရမည္။ သို႔မဟုတ္ဘဲ
နိဗၺာန္ျဖစ္ေပၚရန္ ေနရာမရွိဟုဆိုဘိမႈ ထုိးထြင္းသိျမင္ရေသာ နိဗၺာန္ဟူသည္
မရွိႏိုင္။
- မင္းႀကီး၊ နိဗၺာန္ကို သိုမီွးသိမ္းဆည္းထားရန္ ေနရာမရွိပါ။ သို႔တေစ
နိဗၺာန္သည္ တည္ရွိပါ၏။ ေယာနိေသာ မနသိကာရျဖင့္ မွန္ကန္စြာ
က်င့္ၾကံအားထုတ္သူသည္ နိဗၺာန္ကို သိျမင္၏။
မင္းႀကီး၊ မီးကို ထိန္းသိမ္းထားမည့္ ေနရာ မရွိေသာ္လည္း မီးသည္တည္ရွိပါ၏။
လူတစ္ေယာက္ တုတ္ေခ်ာင္းႏွစ္ခုကို ပြတ္တိုက္ပါက မီးကို ရရွိပါ၏။
- ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္တည္ရွိေသးပါသလား။
- တည္ရွိပါသည္။
- ရွိလွ်င္ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္အား ညႊန္ျပၿပီး ဤေနရာတြင္ သို႔တည္းမဟုတ္
ထိုေနရာတြင္ ရွိသည္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသလား။
- ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္သည္ ပဋိသေႏၶတစ္ဖန္ေမြးဖြားရန္ အနာဂတ္ဘ၀ အႀကြင္းအက်န္
မရွိေတာ့ေသာ နိဗၺာန ဓာတ္ျဖင့္ ပရိနိဗၺာန္စံသြားၿပီး ျဖစ္၏။ ေနရာ
ညႊန္ျပရန္ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။
- ဥပမာ ဧရာမမီးေတာက္ႀကီးတစ္ခုကို ၿငိမ္းသြားေသာအခါ ယင္းမီးေတာက္ကို
ညႊန္ျပၿပီး ဤေနရာ သို႔တည္းမဟုတ္ ထိုေနရာတြင္ ရွိပါသည္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသလား။
ဗုဒၶ၀ါဒေဆြးေႏြးမႈသည္ အကိုင္းေလးခုပါသည့္ အေျဖမဲ့ျပဆိုျခင္းမ်ိဳးျဖစ္သည္။
နိဗၺာန္သည္ တည္ရွိ၏ သို႔မဟုတ္ မတည္ရွိ သို႔မဟုတ္ တည္ရွိမတည္ရွိ
ႏွစ္မ်ိဳးလုံး သို႔မဟုတ္ တည္ရွိသည္လည္းမဟုတ္ မတည္ရွိသည္လည္း မဟုတ္။
နိဗၺာနအယူအဆတြင္ ယင္းသည္ " တည္ရွိလ်က္ မတည္ရွိ( ရွိလ်က္မရွိ ) " ဟူေသာ
၀ါက်၌ ဒိြဟ အဓိပၸါယ္ ပါရွိေနသျဖင့္ ဤအဓိပၸါယ္ေလာ၊ ထိုအဓိပၸါယ္ေလာဟူသည္ကို
လြယ္ကူစြာ နားမလည္ႏိုင္ေခ်။
ထို႔ေၾကာင့္ နိဗၺာန္၏ ရွင္းလင္းသည့္ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္သည္
ဗုဒၶဘာသာ၀င္မဟုတ္သည့္ ေရွးဦး ဗုဒၶဘာသာ ပညာရွင္တို႔အား မယုံၾကည္လုိသည့္
သံသယမ်ားကို ျဖစ္ေပၚေစသည္။
၎ကို အဂၢီ၀စၧသုတ္တြင္ ရွင္းလင္း ေဖာ္ျပထားသည္။
အဂၢီ၀စၧသုတ္ ( ဘုရားရွင္ ႏွင့္ ၀စၧအႏြယ္ ရွိတဲ့ ပုဏၰားႀကီး တစ္ေယာက္ အေမးအေျဖတြင္ )
- အရွင္ ေဂါတမ၊ ပပဥၥခ်ဳပ္တဲ့ ကိုယ္ေတာ္ ( ခႏၶာ ၅ ပါး ခ်ဳပ္သြားသူ၊
နိဗၺာန္ ေရာက္သြားသူ ) ဘယ္ေနရာကိုသြားသလဲ။
- ဘယ္သြားတယ္ရယ္လို႔ မဟုတ္ပါဘူး ၀စၧ။
- ဒါဆို ဘယ္မွ မသြားဘူးလား။
- ဘယ္မွ မသြားတာလည္း မဟုတ္ေသးဘူး။
- ဒါဆို သြားတာ တခ်ိဳ႕၊ မသြားတာ တခ်ိဳ႕လား။( တခ်ိဳ႕က သြားၿပီး၊ တခ်ိဳ႕က မသြားတာ )
- အဲဒီလုိလည္း မဟုတ္ေသးဘူး။
- ဒါဆို သြားသည္လည္း မဟုတ္၊ မသြားသည္လည္း မဟုတ္လား။
- အဲဒါလည္း မဟုတ္ေသးဘူး။
- အရွင္ဘုရား ၀ါဒကလည္း ေမးသမွ် တစ္ခုမွ မဟုတ္ဘူးခ်ည္း ေျပာေနတာပဲ။
တပည့္ေတာ္ေတာ့ နားမလည္ေတာ့ဘူး ဘုရား။
- ငါ့ရွင္ နားလည္ေအာင္ ဥပမာနဲ႔ ေျပာျပေပးမယ္။ ဟိုး မွာ ျမင္ေနရတဲ့
ေတာထဲမွာ ေလာင္တဲ့ မီးက ဘာမီးလဲကြယ့္။
- ဘာမီးလဲ ဆိုေတာ့ ျမက္ေလာက္ ျမက္မီး၊ ၀ါးေလာင္ ၀ါးမီး၊ ထင္းေလာင္
ထင္းမီး၊ ျခဳံေျပာရရင္ ေတာမီးပါဘုရား။
- အဲဒီ ေတာမီး ဘာျဖစ္လို႔ ေလာင္တာလဲ။
- ေလာင္စရာ ေလာင္စာရွိလို႔ ေလာင္တာပါ။
- ဒါဆို အဲဒီမီး ဘယ္ေတာ့ ၿငိမ္းမလဲ။
- ေလာင္စာေတြ ကုန္တဲ့အခ်ိန္ ၿငိမ္းမယ္
- အဲဒီ ေလာင္စာကုန္လို႔ ၿငိမ္းတဲ့ မီး ဘယ္သြားသလဲ ( အထက္ေအာက္၊ ေတာင္၊
ေျမာက္ ၊ ဘယ္၊ ညာ )။
- အဲဒီ မီး ဘယ္သြားတယ္လို႔ေတာ့ ေျပာလို႔ မရဘူး ကိုယ္ေတာ္။
- ဒါဆို အဲဒီ မီး ဘယ္မွ မသြားဘူးလား။
- မီးက ရွိမွ မရွိေတာ့တာဆုိေတာ့ အဲဒီလိုဘယ္မွ မသြားဘူးလို႔လည္း ေျပာလို႔ မရျပန္ဘူး။
- ဒါဆို သြားတာ တခ်ိဳ႕ ၊ မသြားတာ တခ်ိဳ႕လား။
- အဲဒီလိုလည္း မဟုတ္ဘူး။
- ဒါဆို သြားသည္လည္း မဟုတ္၊ မသြားသည္လည္း မဟုတ္လား။
- အဲဒီလိုလည္း ေျဖလို႔ မရဘူး။
- ဒါဆို ဘယ္လို ေျဖမလဲကြယ့္။
- ေလာင္စာ ကုန္လို႔ မီးၿငိမ္း သြားတာလို႔ပဲ ေျပာလို႔ ရမွာပါ ကိုယ္ေတာ္
- အဲဒီလိုပဲ ေလာင္စာသဖြယ္ ျဖစ္တဲ့ ရုပ္၊ နာမ္ ခႏၶာ ၅ ပါးနဲ႔ ေလာင္တတ္တဲ့
ကိေလသာ(၀ဋ္)မီး၊ ကမၼ(၀ဋ္)မီးေတြ ရွိေနေသးလို႔ ေလာင္ေနတာပါ။
အဲဒါေၾကာင့္ နိဗၺာန္ဆိုတာလည္း ေလာင္စာ သိမ္းလို႔ မီးၿငိမ္းသြားတာမ်ိဳးပဲ။
(မွတ္ခ်တ္) ဤေဆာင္းပါသည္ ကုိဇာမနည္မင္း၏ ရွင္းလင္းေသာ အျမင္အေတြးကုိ
မွ်ေ၀ျခင္းျဖစ္သည္။ ဖတ္ရႈခံစား ေ၀ဘန္နိဳင္ပါသည္။
♦ Posted by အရွင္နာယကာလကၤာရ


♣ သူမရဲ့ မွတ္တမ္း ( သို့ )ယၾတာတမ္းၿခင္းေဗဒင္ႏွင့္ေလာကီေရးရာ



သူမသည္ တစ္ခါတစ္ရံ၌ ၀ွက္ဖဲတစ္ခ်ပ္မပါေသာ ကစားပြဲတစ္ခုကို မ်က္စိမမွတ္ပဲ စတင္ေလ့ရွိပါသည္


သူမသည္ တစ္ခါတစ္ရံ၌ စစ္တုရင္ခံုေပၚက ရုပ္ေသးရုပ္မ်ားႏွင့္ၿပာင္းၿပန္ ဘုရင္ ကို ခ်က္စ္ ကာ ၿမင္းခံု တုိက္ကြက္ႏွင့္ ရဲတိုက္ကို ခ်န္လွပ္ကာ စစ္ထိုးတိုက္ခိုက္ေလ့ရွိပါသည္
 ( က်ေနာ္ ခ်က္စ္ မကစားတတ္ပါ )

သူမသည္ တစ္ခါတစ္ရံ၌ ကမာၻေၿမအေၾကာင္း စိတ္မ၀င္စားေသာ ကဗ်ာမ်ားကို တစ္ေယာက္တည္းညည္းဆိုေနတတ္ပါသည္

သူမသည္ တစ္ခါတစ္ရံ၌ ေရာက္တတ္ရာရာေၿပာေနၿခင္းၿဖင့္ အခ်ိန္ကုန္ေလ့မရွိေသာ နာရီပ်က္တစ္လံုး၏ၾကိဳးမ်ားကဲ့သို့
သံပတ္ႏွဳိးထားကာ ႏိုးၾကားေနတတ္ပါသည္

သူမသည္ တစ္ခါတစ္ရံ၌ အၿငင္းပြားမွဳမပါေသာ ပုစာၦတစ္ပုဒ္ကို ပံုျပင္တစ္ပုဒ္သဖြယ္ေၿပာၿပေနတတ္ပါသည္

သူမသည္ တစ္ခါတစ္ရံ၌ ေတာက္ပေသာ မ်က္လံုးတစ္စံုေပၚရွိ အၿမင္အာရံုမ်ားကို မစုစည္းပဲ ၿဖာထြက္အလင္းေရာင္မ်ားၿဖင့္
က်င့္စဥ္တစ္ခုေနာက္သို့ တစ္ေကာက္ေကာက္ ေၿပးလိုက္ေနေလ့ရွိပါသည္


သူမသည္ တစ္ခါတစ္ရံ၌ အေၾကာင္းၿပခ်က္မပါရွိေသာ အခ်က္အလက္တစ္ခ်ိဳ့အတြက္ စိတ္ပ်က္ေၾကာင္း သ၀ဏ္လႊာကို
တစ္ၿခားေသာ ၿဂိဳဟ္မ်ားသို့ လက္ေဆာင္မပါေသာ စကားသံၿဖင့္ ေပးပို့ေလ့ရွိပါသည္


သူမသည္ တစ္ခါတစ္ရံ၌ ဂဏန္းကိန္းၿဖင့္ ေၿမွက္လာဒ္မရႏိုင္ေသာ တန္ဖိုးရလာဒ္မ်ားကို
အေၿဖသုည ေပးကာ ညတစ္ညအၿဖစ္ေၿပာင္းလဲ ေပးပစ္လိုက္တတ္ပါသည္


သူမသည္ တစ္ခါတစ္ရံ၌ အခ်စ္မရွိေသာ ဘ၀ရဲ့ ေသၿခင္းတရား အေၾကာင္းကို အလြမ္းပင္လယ္ၿပင္မွာ နစ္ၿမဳပ္ၿခင္း သမုဒၵရာအေၾကာင္း
ပန္းပြင့္မ်ား ဖန္ဆင္းကာ ပံုေဖာ္ၿပသေပးေလ့ရွိပါသည္


သူမသည္ တစ္ခါတစ္ရံ၌ ေလာကရွိအလွတရားတို့ကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ထုဆစ္ၿပသရရန္
ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္၌ စုတ္ခ်က္မ်ားၿဖင့္ သူ့မ၏ပန္းပုလက္ရာကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနတတ္ပါသည္


သူမသည္ တစ္ခါတစ္ရံ၌ ေမာ္ဒန္မဆန္ေသာ ေမာ္ဒန္ကဗ်ာမ်ားအေၾကာင္း က်ေနာ္ႏွင့္
ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ရင္း ေမာ္ဒန္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ထက္ပို၍ သူမကို ခ်စ္ေၾကာင္းေၿပာေသာအခါ၌

က်ေနာ့္လက္တစ္စံုႏွင့္ ႏွလံုးသားမ်ားအား သူမက ၿပဳစားကာ ဘုရားသခင္ထံအပ္ႏွံလိုက္ၿပီၿဖစ္ေၾကာင္း

က်ေနာ္ ရင္ခုန္သံမမွန္စြာ ၾကားသိရပါသည္.....။


မွတ္ခ်က္။ ။ က်ေနာ့္ရဲ့ ေတြးေခၚမွဳ ဆိုင္ရာ ေမာ္ဒန္ကဗ်ာ သက္သက္သာ ၿဖစ္ပါသည္....။